Raki – konstrukcja łącznika i zastosowanie.
Raki różnią się między sobą nie tylko ich systemem mocowania na obuwiu, ale także typem konstrukcji łącznika, ilością, konfiguracją i kątem ustawienia zębów, materiałem z jakiego zostały wykonane (mogą być stalowe lub z lekkiego stopu aluminium).
Przednia i tylna część raka połączona jest za pomocą specjalnej płytki – łącznika, ze względu na jego budowę wyróżniamy raki o:
- konstrukcji sztywnej (z łącznikiem sztywnym) – raki tego typu nadają się jedynie do zamocowania na butach typu skorupy. Są to wysoce techniczne raki do wyczynowego wspinania, idealne do wspinaczek w pionowym lodzie oraz mikście.
- konstrukcji sztywnej z możliwością odblokowania – raki o tej budowie łącznika są bardziej uniwersalne, nadają się do łatwiejszych wspinaczek i do uprawiania turystyki wysokogórskiej.
- konstrukcji przegubowej – w tym typie raków, przednia i tylna ich część raka połączona jest za pomocą ruchomej płytki, co umożliwia częściowego odkształcanie się raka. Wskazane do turystyki, dobrze współpracują z butami trekkingowymi o sztywniejszej podeszwie, nie nadają się do wspinaczki technicznej, szczególnie w lodzie.
Podsumowując możemy wydzielić dwie duży grupy raków: turystyczne i techniczne.
Raki turystyczne – to raki służące do marszu po twardym podłożu ich głównym zadaniem jest zapobieganie poślizgowi na stromym, oblodzonym podłożu. Najczęściej wyposażone od 10 do 12 zębów, ustawionych w konfiguracji zapewniającej wygodny marsz, mogą mieć różne systemy mocowania na bucie, najczęściej wyposażone w łącznik przegubowy lub sztywny z możliwością odblokowania.
Raki techniczne – to najczęściej 12 (czasem 14) zębne raki przeznaczone do turystyki wysokogórskiej, klasycznych dróg alpejskich z elementami wspinaczki oraz do wspinaczek na drogach mikstowych i lodowych. Przy czym raki techniczne możemy podzielić na „alpinistyczne” i wybitnie techniczne służące typowo do wspinaczki lodowej i mikstowej, najczęściej wyposażone w łącznik sztywny lub sztywny z możliwością odblokowania.