Podstawowy Ekwipunek – Lina wspinaczkowa
Wiadomo że same chęci do wspinaczki (jeżeli będziemy chcieli się na poważniej zainteresować tym sposobem rekreacji) nie wystarczą. Jak w każdej dziedzinie i tu występują akcesoria niezbędne do uprawiania określonej czynności, jeśli mówimy o wspinaczce to trzeba pamiętać o odpowiednich butach, linie do wspinaczki czy choćby kasku. Lina we wspinaczce górskiej pełni różne role oraz ważne funkcje techniczne. Jest symbolem więzi między partnerami w zespole wspinaczkowym, to właśnie lina ma gwarantować bezpieczeństwo i zaufanie. Lina to podstawowy składnik łańcucha asekuracyjnego, pełni ważną rolę amortyzatora, można powiedzieć że pochłania całą energie jaka powstaje podczas upadku osoby wspinającej się. Dlatego tak ważne jest by lina była na tyle elastyczna by rozciągając się delikatnie powstrzymać upadek. Ten model liny elastycznej nazywa się również dynamiczną. Ważną rolą liny jak nie najważniejszą jest rola komunikacyjna. Służy ona do zjazdu po linie czyli przemieszczenia się kontrolowanego w dół, oraz podchodzenie (wychodzenie) po linie przy pomocy przyrządów zaciskowych. Wspomnieć wypada o komunikacji poziomej za pomocą ukośnika czyli trawersu tyrolskiego. Dobra linia używana do celów transportowych i komunikacyjnych nie powinna się rozciągać pod roboczym obciążeniem. Lina może służyć również do transportu wyposażenia, tak w pionie jak i poziomie dlatego tak jak wspominałem nie powinna się rozciągać pod obciążeniem. Rola liny to także aspekt pomocniczy, taka lina występuje jako linka, repsznur, pętla, taśma. Stosowana jest do taśm i pętli asekuracyjnych, pomocniczych, linki lawinowej. Mamy dwa zasadnicze rodzaje lin. Są to liny dynamiczne i liny statyczne. Liny dynamiczne poprzez konstrukcję gwarantują że podczas hamowania upadku wspinacza przeciążenia jakie będą oddziaływać na niego nie przekroczą 12g. Liny Dynamiczne dzielimy na :
-lina pojedyncza- zazwyczaj ma od 50 do 70 m długości a szerokość średnicy waha się miedzy 9-12mm, asekuracja w tym przypadku odbywa się na jednej żyle liny. Jest bardzo łatwa w używaniu i dosyć lekka.
-lina podwójna-inaczej zwana połówkową jest cieńsza niż lina pojedyncza ( ok. 8-9 mm). Stosuje się złożonej na pół jednej żył o długości 120 m lub dwóch lin o długościach 60 m. W niektórych przypadkach można asekurować się jedną żyła liny podwójnej. Liny te gwarantują większe bezpieczeństwo oraz pozwalają na szybszą ewakuację, najczęściej używane są przez pasjonatów z dziedziny górskiej wspinaczki. Często słyszę pytanie ale z czego taka linia jest zrobiona i jak?. Liny używane w dzisiejszych czasach są zbudowane z rdzenia składającego się z kilkudziesięciu żył które są chronione przez oplot. Najważniejszy element który zapewnia wytrzymałość to rdzeń. Materiały stosowane do produkcji lin asekuracyjnych to włókna poliamidowe a dokładnie po prostu nylon.
-lina bliźniacza- jest jeszcze cieńsza niż obie poprzednie ( ok.7-8 mm) tworzą ją dwie żyły sumaryczne długości do 120 m. używane zawsze razem (chodź ten schemat stosowania lin jest coraz bardziej rzadkością)
-liny lodowcowe-mają zastosowanie asekuracyjnie w terenie gdzie ewentualne odpadnięcie nie będzie ciężkie.
Drugi rodzaj lin to liny statyczne które nie posiadają praktycznie lub wcale własności dynamicznych( czyli nie posiadają zdolności do pochłaniania upadku). Mają zastosowanie w speleologii lub do celów transportowych lub komunikacyjnych. Ważną sprawą jest także konserwacja takiej liny, powinno się ją przetrzymywać w chłodnym, ciemnym, suchym oraz przewiewnym miejscu.
Gdy jest mocno zabrudzona powinno ją się opłukać w chłodnej wodzie, w tym celu można użyć delikatnie mydła ale w żadnym wypadku nie suszyć jej na słońcu.